Święto Szkoły

Tak jak sól nadaje smak pożywieniu i jak światło oświeca ciemności,

tak świętość nadaje pełny sens życiu, czyniąc je odblaskiem chwały Bożej.

Św. Jan Paweł II Orędzie na XVII Światowe Dni Młodzieży, 25.07.2001 r.

14 czerwca 2019 roku to dla społeczności Szkoły Podstawowej nr 21 w Nowym Sączu dzień niezwykły. Dzień, w którym po raz kolejny obchodziliśmy święto ustanowione na pamiątkę poświęcenia przez Papieża – Polaka, Jana Pawła II, sztandaru naszej placówki. Ta uroczysta chwila miała miejsce 16 czerwca 1999 roku na starosądeckich błoniach, w dzień wyniesienia do chwały ołtarzy Pani Ziemi Sądeckiej, św. Kingi. Dlatego właśnie wokół życia córki króla węgierskiego i żony Bolesława Wstydliwego koncentrował się program artystyczny przygotowany na tę okazję.

Nasz Patron przywiązywał ogromną wagę do świętości. W ciągu swego długiego pontyfikatu beatyfikował i kanonizował więcej błogosławionych i świętych, niż wszyscy jego poprzednicy. W ten sposób Papież – Polak chciał wskazywać światu wzorce ludzi, którzy – w różnych epokach, miejscach i okolicznościach – potrafili żyć dla Boga. Dlatego dwadzieścia lat temu w Starym Sączu nasz Wielki Rodak powiedział: Kiedy wpatrujemy się w postać Kingi, budzi się to zasadnicze pytanie: Co uczyniło ją taką postacią poniekąd nieprzemijającą? Co pozwoliło jej przetrwać w pamięci Polaków, a w szczególności w pamięci Kościoła? Jakie jest imię tej siły, która opiera się przemijaniu? Imię tej siły jest miłość. […]Miłość Boskiego Oblubieńca, która w życiu księżnej Kingi wyraziła się tylu czynami miłości bliźniego – ta właśnie miłość sprawiła, że przemijanie, któremu poddany jest każdy człowiek na ziemi, nie zatarło jej pamięci. Po tylu wiekach Kościół na ziemi polskiej dzisiaj daje temu wyraz.

Niezwykłe losy świętej Kingi obrosły legendami przekazywanymi przez wieki z ust do ust przez czcicieli jej świętości. Ponieważ to dzięki niej węgierscy górnicy pomogli wykorzystać złoża soli i Bochni i Wieliczce, powstała legenda o tym, jak sól w niezwykły sposób przywędrowała za Kingą do Polski. Z kolei w legendzie na temat ucieczki św. Kingi przed Tatarami kryje się inna prawda, a mianowicie głęboka wiara, że Pan Bóg udziela szczególnych łask tym, którzy z wielką ufnością zwracają się do Niego. Te właśnie podania i legendy przypomniała zebranym na uroczystości klasa 5d, która przygotowała program artystyczny. Uznanie widzów wzbudził szczególnie średniowieczny taniec w wykonaniu uczniów, a także modlitwa „Ave Maria” i śpiew chorału gregoriańskiego po łacinie. Zgromadzeni z entuzjazmem raczyli się też krakowskimi obwarzankami, którymi częstowały przekupki w podziękowaniu „za zdrowie Miłościwej Księżnej Pani”.

O oprawę muzyczną przedstawienia zadbała pani Danuta Dąbrowska, którą wspomagali niezawodni absolwenci naszej szkoły: Julia Wilczek, Karolina GalaraPatryk Leśnik. Natomiast kunsztowne dekoracje były dziełem pani Danuty Mężyk – Stępień oraz pani Izabeli Sediwy.

Warto dodać, iż zgodnie z wieloletnią tradycją w dniu Święta SP 21 przyznawany jest Medal Szkoły za propagowanie nauczania Świętego Jana Pawła II. W tym roku otrzymała go pani Barbara Drelich, Przewodnicząca Rady Rodziców. Gratulujemy!

W tym szczególnym dniu swoją obecnością zaszczycili nas: pani Halina Wiśniowska, główny inspektor do spraw szkół podstawowych Wydziału Edukacji i Wychowania Urzędu Miasta Nowego Sącza, pani Hanna Śpiewak – Chłopkiewicz, dyrektor Szkoły Podstawowej nr 20 w Nowym Sączu, pani Renata Czop, dyrektor Szkoły Podstawowej nr 17 oraz przedstawicielki Rady Rodziców: pani Barbara Drelich oraz pani Kinga Bodziony.

Serdecznie dziękujemy Osobom, które przyczyniły się swoją pracą i życzliwością do tego, iż Święto Szkoły miało tak niezwykłą atmosferę i oprawę: wszystkim wspaniałym Rodzicom uczniów klasy 5d, a szczególnie – pani Kindze Bodziony, pani Agnieszce Jakubczak, pani Edycie Toczek, pani Jolancie Wachelpanu Mariuszowi Tokarzowi; księdzu Krzysztofowi Romańskiemu, pani Magdalenie Mirek, pani Dorocie Kożuch oraz pani Barbarze Rzeźnik.

…Bo świętość nie polega na dokonywaniu rzeczy niezwykłych, lecz na niezwykłym podejściu do rzeczy zwykłych i codziennych…

AK